Leden krijgen toegang tot extra informatie. Leden kunnen ook deelnemen aan het Forum Totaal hits:
Hieronder kunt u inloggen met een Gebruikersnaam en Wachtwoord of een account aanmaken. Aantal bezoekers
 

 Hier kunt u alle informatie vinden met betrekking tot het weer waaronder Waarnemingen in Haaksbergen, alles over het klimaat en de klimaat veranderingen, het weer in Nederland vanaf het jaar 800, weertips et cetera.

Welkom, Gast
Alstublieft Inloggen.    Wachtwoord verloren?
Zon (1 bezoeker) (1) Gast
Ga naar onderkant Favoriet: 0
TOPIC: Zon
#115
Zon 14 Jaren, 3 Maanden geleden Karma: 0  
De zon vervult een cruciale rol in het aardse klimaat, zoals de seizoensgang en het transport van warmte van evenaar naar poolgebieden, waarmee het weer wordt aangedreven, Variaties in zonneactiviteit kunnen klimaatveranderingen op mondiale schaal veroorzaken en veranderingen in klimaatpatronen op de regionale schaal teweegbrengen. Voor de wijze waarop dit kan plaatsvinden worden drie mechanismen beschouwd:
(1) Kleine variaties in het zichtbare licht beïnvloeden de atmosfeer via het aardoppervlak.
(2) Grotere variaties van ultraviolette straling beïnvloeden de hoeveelheid ozon hoog in de atmosfeer.
(3) Variaties in de zonnewind en van kosmische straling onder invloed van de zon werken door op
de vorming van aerosolen, wolken en ozon.
De belangrijkste invloed van de zon op het klimaat vindt plaats via de absorptie van zonnestraling door de atmosfeer en het aardoppervlak. De stroming in de atmosfeer wordt voor een groot deel bepaald door de verdeling van de geabsorbeerde zonnestraling en die van de uitgaande infrarood straling. Zelfs bij een constant niveau van zonneactiviteit worden klimaatprocessen dus beïnvloed door de zon. Duidelijke voorbeelden hiervan zijn de dagelijkse en jaarlijkse gang. Op de heel lange tijdschaal veroorzaakt de wisselwerking tussen de ijskappen en de periodieke veranderingen van de aardbaan, waardoor de totale hoeveelheid ontvangen zonne-energie in de poolgebieden gedurende het zomerseizoen varieert, het optreden van ijstijden en interglacialen.

Zonnevlekken
Zonnevlekken zijn relatief donkere vlekken op het oppervlak van de zon. Het oppervlak van de Zon vertoont geregeld donkere vlekken. De zonnevlekken hangen samen met koelere plekken op de Zon. Hun aantal is een maat voor de activiteit van de Zon: hoe meer er te zien zijn, hoe actiever de Zon. Een actieve Zon produceert korte explosies van energie waarbij geladen deeltjes vrijkomen. Als die deeltjes de aardse atmosfeer binnendringen kunnen ze poollicht veroorzaken. De kans op poollicht is het grootst in jaren met veel zonne-activiteit. Gemiddeld om de elf jaar verwisselt de Zon haar magnetische polen van plaats, de "actieve" periode. De laatste keer was in 2001 en de polen zullen zo blijven tot het volgende maximum in 2012, wanneer de polen opnieuw van plaats wisselen. Deze poolverschuiving gebeurt altijd op het hoogtepunt van de toename in het aantal zonnevlekken, elke 11 jaar.
Wetenschappers zijn erachter gekomen dat de zon sinds ongeveer 1940 actiever is dan ooit in de periode die terug gaat tot 850 jaar na Christus. Het gemiddelde aantal zonnevlekken blijkt de afgelopen ruim 60 jaar ongeveer 2.5 keer zo hoog te zijn geweest dan het langjarige gemiddelde sinds het jaar 850.
In 2008 en 2009 zat de zon zonder zonnevlekken. Die smetteloze status maakt deel uit van de 11-jarige zonnevlekkencyclus. in 2008 op 266 dagen van het jaar geen zonnevlekken, een laagterecord sinds 1913. 2009 is hard op weg om dit record te verbreken. Om de minima van 1901 en 1913 te benaderen zal de zon nog minstens een jaar inactief moeten blijven. Laatste zonnemaximum was in 2001. Laatste zonneminimum was 1996.
In juni 2009 ontstonden dan eindelijk de langverwachte eerste kleine zonnevlekken van de 24ste periode. Hoewel volgens NOAA die 24ste periode al in december 2008 begonnen was. De eerste echte twee grote zonnevlekken ontstonden op 21 en 22 september 2009.

Zonnevlekken en lichtende nachtwolken
In de afgelopen jaren is zowel in Europa als in de Verenigde Staten een toenemende frequentie in het verschijnen van lichtende nachtwolken opgemerkt. Het valt op dat de aantal meldingen toe is genomen na 2003. Er is een licht verband te zien met het zonnevlekkengetal met een minimum aantal meldingen in perioden van afnemende zonnevlekkengetallen en maxima na de zonnevlekkenminima. Het lijkt erop dat de frequentie van voorkomen van lichtende nachtwolken in verband staat met de 11-jarige zonnevlekkencyclus. Een hypothese is dat bij afnemende zonnevlekkenaantallen afkoeling optreedt in de hoge atmosfeer, waardoor ijsvorming aan kosmische condensatiekernen gestimuleerd zou worden. Lichtende nachtwolken worden gezien in het zomerseizoen. De eerste meldingen zijn meestal reeds uit half mei.

Invloed van zonneactiviteit/vlekken op het klimaat
Uit het poollicht blijkt dat de energie-uitbarstingen op de Zon invloed hebben op de aardse atmosfeer. De vraag is of de veranderlijke activiteit van de Zon ook merkbaar is in het klimaat. De elfjarige cyclus en ook langere cycli zouden dan terug te vinden moeten zijn in de registraties van het weer of andere factoren. Onderzoekers zijn al meer dan een eeuw op zoek naar mogelijke verbanden. Zo valt de kleine ijstijd, de periode 1645-1715 waarin de winters althans in onze streken uitzonderlijk streng waren, samen met weinig zonnevlekken. Deze periode wordt ook wel het Maunderminimum genoemd, naar de Engelse atronoom Edward Wakter Maunder. De temperatuur was gemiddeld een graad lager dan nu en ‘s winters vroren rivieren en binnenzeeën regelmatig dicht. Ook dacht men aan een verband tussen het aantal zonnevlekken en de graanopbrengst.
In de 20e eeuw bereikte de zonnevlekken een niveau, die de hoogste was in de laatste tienduizend jaar.
Nog nooit gedurende de laatste tienduizend jaar is de zon zo actief geweest in het uitstoten van gemagnetiseerd plasma als in de afgelopen halve eeuw, hoewel sinds 1950 de hoge zonneactiviteit nagenoeg constant is gebleven. Schattingen suggereren dat de zonneactiviteit momenteel over het maximum heen is en dat de komende decennia de activiteit mogelijk weer zal afnemen
Waarschijnlijk kan een deel (tot maximaal een derde) van de waargenomen temperatuurverandering in de eerste helft van de 20e eeuw worden toegeschreven aan de toegenomen zonneactiviteit. In de tweede helft van de 20e eeuw is de zonneactiviteit nagenoeg constant gebleken en kan dus geen verklaring zijn voor de waargenomen temperatuurstijging
Er spelen twee effecten. De hoeveelheid zonnestraling oefent een rechtstreekse invloed uit. De geladen deeltjes van de zonnewind beïnvloeden bovendien de vorming van druppels in wolken, omdat ze als kernen dienen voor condensatie, zoals in een nevelkamer.
Sinds 1979 zijn dankzij satellieten nauwkeurige waarnemingen beschikbaar, waaruit blijkt dat de intensiteit van de zonnestraling in de pas loopt met een 11-jarige cyclus van zonne-activiteit. In de gemiddelde temperatuur over de gehele wereld gezien zijn die variaties echter nauwelijks terug te vinden: ze veroorzaken variaties van ongeveer 0,03 graad. Er zijn nu aanwijzingen dat langzamere variaties in zonne-activiteit wel een merkbare invloed hebben.
Volgens het IPCC-rapport 2007 zijn veranderingen in de Zon sinds 1750 verantwoordelijk voor een temperatuursverandering van maximaal +0,13°C. De bijdrage van de Zon is klein in verhouding tot de bijdrage van de broeikasgassen: de temperatuur is sinds het begin van de vorige eeuw met 0.7°C toegenomen. In de eerste helft van de 20e eeuw heeft de Zon een bijdrage geleverd aan de opwarming van de aarde, maar sinds 1980 zou de Zon moeten zorgen voor een verkoelend effect, terwijl de gemiddelde temperatuur juist verder toenam.
De periode van een zonnevlekkenminimum (de 11-jarige periode) valt laatstelijk in 2005-2007, echter tot verwondering van vele sterrekundigen duurt deze periode al tot in 2009. "De Zon is dood" verklaarde emeritus hoogleraar Cornelis jager. Hij voorspelt om die reden een nieuwe ijstijd in 2012 of 2013. Het begin van een nieuw Maunderminimum zou aanstaande zijn werd ook gezegd op de "Solar Variability Earth’s Climate and the Space Environment" conferentie in Montana. Zelfs werd een nieuwe stadiaal verwacht. Opvallend is de opmerking daar, dat gebleken is dat in 2007 de gemiddelde temperatuur op aarde met 0,7 graad is gedaald en dat daarmee in verband werd gebracht.

Vitamine D
Ook bevat zonlicht uv-b stralen die onze huid omzet in vitamine D, een onmisbare vitamine die je immuunsysteem versterkt en je botten en spieren sterk houdt. Verder is gebleken dat vitamine D kankervorming belemmert.

Feiten over de zon
- Afstand tot de aarde: 149,6 miljoen km.
- Middellijn: 1,4 miljoen km.
- Volume: 1,3 miljoen keer zo groot als de aarde.
- Massa: Ongeveer 332.9000 keer de massa van de aarde.
- Oppervlakte temperatuur: 6000 graden Celsius.
- Temperatuur in de kern: 15 miljoen graden Celsius.
- Lichtsterkte: Ongeveer 4 miljard x miljard x miljoen gloeilampen van 100 watt.
- Samenstelling: waterstof 73,5%, helium 24,9%, overige elementen 1,6

21/01/2010
De zon heeft zich lange tijd nogal koest gehouden: er was lange tijd geen zonnevlekje te bespeuren op onze levensbol. Sinds kort zijn er weer mondjesmaat vlekken te traceren en ook de magnetische stormen zijn weer terug van weggeweest. Verstoringen van het aardmagnetisch veld duiden op deze hernieuwde zonne-activiteit en als gevolg hiervan is ook het noorderlicht de afgelopen week weer te zien geweest!

20/03/2017
Tot circa 1920 werd de gemiddelde grondtemperatuur op aarde hoofdzakelijk bepaald door de zon. Het magnetische veld van de zon draagt ongeveer drie keer meer bij dan het polaire veld. Vanaf 1920 kwam er een steeds sterkere extra component bij, een van de zon onafhankelijke temperatuurstijging. Op het ogenblik bedraagt dit meer dan 1 graad Celsius. Er is trouwens wel een verschil tussen het noordelijk en zuidelijk halfrond.
Klimaatwetenschappers zijn het erover eens dat deze extra component kan worden toegeschreven aan de door de mens veroorzaakte uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen in de opwarming van de aardse temperatuur.

De inactieve periode van de zon over de jaren 1998 – 2012 kan in die jaren verantwoordelijk zijn geweest voor een vertraging van de extra toename. In het eerste decennium van deze eeuw eindigde de extreme activiteitsperiode van de 20ste eeuw om over te gaan in een nieuwe vorm van zomnneactiviteit waarvan wordt vermoed dat deze vrij regelmatig maar niet extreem zal zijn, ongeveer vergelijkbaar met de variatie van de zon tussen circa 1740 en 1924. Deze zogenoemde Transitie van de zonnevariatie werd gekenmerkt door een extreem lage zonneactiviteit.

Andere verklaringen voor de genoemde stagnatie in de opwarming van de aarde wijzen ondermeer op periodieke optredende veranderingen in de zeestromen. Dardoor hebben de oceanen in de afgelopen periode meer warmte opgenomen dan anders.
Erwin (Admin)
Administrator
Berichten: 1211
graph
Gebruiker offline Klik hier om het gebruikersprofiel van deze gebruiker te zien
Gelogd Gelogd  
 
Laatste Wijziging: 07/06/2017 20:46 Door Erwin.
 
De Administrator heeft publieke schrijf toegang geblokkeerd.  
      Onderwerpen Auteur Datum
 
Zon
Erwin 04/12/2009 18:33
 
thread linkthread link Inactieve zon heeft lokaal invloed
Erwin 08/05/2010 17:13
 
thread linkthread link Nieuwe prachtige beelden van de Zon
Erwin 08/05/2010 18:37
 
thread linkthread link Aardatmosfeer ingestort door lage zonneactiviteit
Erwin 25/07/2010 11:09
 
thread linkthread link Extreme zonneuitbarstingen
Erwin 17/01/2015 07:57
 
thread linkthread link Zonnevlekkenminimum
Erwin 15/11/2019 21:03
Ga naar bovenkant
Forum Het weer in Haaksbergen
Banner

Bezoekers

We hebben 66 gasten online