Haaksbergen 24 augustus 1994
Om negen uur worden bij bakkerij Lammers aan de Blankenburg alweer flink wat broodjes verkocht. Water is het gesprek van de dag. Bakker Martin Lammers heeft het vannacht nog maar net kunnen klaarspelen. „Ik kwam hier om half vijf aan en in de tien meter van mijn auto tot de deur leek het of ik honderden emmers water over me heen gestort kreeg.”. Er is wel vijftig millimeter water gevallen, en dat allemaal in een kwartier tijd. In de bakkerij stond zo’n tien centimeter water. De bakker heeft – met hulp van collega’s en zijn vader die in allerijl zijn bed uit werd getrommeld – de normale hoeveelheid brood kunnen bakken, dank zij de nog maar net aangeschafte, snelle machines. „Je realiseert je dat het werk gewoon door moet gaan. Je schrikt even flink, maar moet gewoon verder. Dus hebben we laarzen aangetrokken en net gedaan alsof er niets aan de hand was”. Lammers spreekt toch van een nog onbekend hoge schadepost. „Er stonden vijftien zakken meel in het water. Die zijn verloren. Bovendien zou vanmorgen vroeg een klant brood halen voor de weekmarkt. We hebben de order net op tijd klaar gekregen, maar de marktkoopman kon de straat niet in om het op te halen. Alles was afgezet. Met dat brood blijven we zitten, dat kun je maar een dag verkopen”.
Twee huizen verderop zit Annie Slotman verdwaasd op een stoel in de huiskamer van de boerderij die ze samen met haar man bewoont. De tranen staan haar in de ogen en emotie klinkt duidelijk door in haar stem. „Ik werd wakker van het onweer. Toen regende het al heel hard”, zegt ze terwijl brandweerlieden en familieleden af en aan lopen. „Ik keek naar buiten en zie tegen m’n man: dat gaat nooit goed. Toen we beneden kwamen zagen we de straat volstromen. We hebben onmiddellijk dekens en handdoeken voor de deuren gepakt, maar er was geen houden aan. Alles liep vol. Ik was helemaal overstuur”. En overstuur is Annie Slotman nog een beetje. Het is ook geen wonder: de huiskamer van de familie is een treurige ravage. Stoelen, tafels, alles staat door elkaar en boven op elkaar. De grijze vloerbedekking is door en door nat. Net als de onderkant van een paar stoffen oortjesstoelen. Annie Slotman wijst naar een ‘stapel’ meubels. „Je probeert nog iets te redden, maar het had gewoon geen zin”. Het is niet de eerste keer dat de woning van de familie Slotman vol stroomt. „Dertig jaar geleden was het net zo erg. En acht jaar geleden hebben we dit ook al meegemaakt. Maar toen viel het mee”.
Het stoort Annie Slotman vooral dat zoveel nieuwsgierigen ’s nachts naar de Blankenburg werden gelokt, voordat de brandweer de straten kon afzetten. De auto’s zorgden er voor dat het water ging golven. Daardoor kwam er nog meer water binnen in de woning.



Water stroomt door de huizen, kelders vol, straten onder de modder.
Vannacht liep het water met bakken tegelijk de woning van mevrouw Kamphuis in de Blankenburg binnen. De woonkamer, keuken en kelder stonden in een mum van tijd blank. Vloerbedekking, een deel van het meubilair en in de kelder bewaarde groentes en fruit zijn waardeloos geworden. De 74-jarige bewoonster blijft nuchter onder de rampspoed: „We zitten hier op het laagste punt van Haaksbergen en dan krijg je zo af en toe te maken met wateroverlast. Deze keer was wel extreem. Ik woon hier nu 45 jaar, maar het peil heeft nog nooit zo hoog gestaan. Vanaf vijf tot tien uur vanmorgen is de Haaksbergse brandweer in de weer om de straten schoon te spuiten en de Blankenburgerstraat en de Blankenburg weer een beetje toonbaar te maken. De chaos is groot. Het noodweer, dat Haaksbergen rond vijf uur teisterde, zette de straten blank, overspoelde zeker vijf woningen en een heleboel kelders van particulieren en instellingen waaronder het Saalmerink en hotel Morsinkhof. In de Blankenburgstraat en de Blankenburg was de schade het grootst. Daar steeg het water zeker 30 tot 40 centimeter in enkele woningen en maakte tapijten, meubels en wandbekleding waardeloos.
De onweersbui, die tussen vier en vijf uur over het dorp losbarstte, bracht aldus deskundigen zeker 45 mm water met zich mee. Het riool, normaal gesproken berekend op verwerking van 7 mm water, kon de stroom niet aan waardoor ondermeer de Eibergsestraat en Blankenburgstraat onderliepen. „Limburgse toestanden. De huizen waren van voor tot achter volgelopen”, reageerde burgemeester J. van Agt onder de indruk. Vanmorgen vroeg was hij ter plekke om de schade in ogenschouw te nemen. Bij de brandweer kwamen vannacht acht meldingen binnen van Haaksbergernaren die met wateroverlast hadden te kampen. De politie had de handen vol aan de vele loze alarmmeldingen. Bij een woning aan de Boerenmaat liep de garage onder, in woon- en zorgcentrum ’t Saalmerink ging onbedoeld het brandalarm af. In vijf appartementen van zorgcentrum liep het regenwater naar binnen. Grote vloed ontstond hier niet. De watervloed stroomde zonder grote problemen weg in de Eibergsestraat en Veldmaterstraat.
Burgermeester Van Agt heeft chef Martin Klerx van gemeentewerken gevraagd om zo spoedig mogelijk een rapport op te maken over de ontstane wateroverlast. Ik wil graag weten wat er feitelijk is gebeurd. Natuurlijk weet iedereen, dat de Blankenburgstraat het laagste punt van Haaksbergen is. Misschien zijn er nog aanvullende maatregelen te nemen. Van Agt duidt op de maatregelen die zo’n vijf jaar geleden werden genomen. Toen werden er pompen geslagen om het water extra snel af te voeren en werd de diameter van de rioolbuizen vergroot. „Sinds die tijd hadden de aanwonenden geen overlast meer, maar tegen deze bui was helemaal niets bestand”, aldus de burgermeester.



Haaksbergen 25 augustus 1994
De storm heeft gisteren in Twente en Achterhoek hoofdzakelijk materiële schade veroorzaakt. Een persoonlijk ongeval deed zich, zich voor zover bekend, alleen in Winterswijk voor. Uit de hele streek kwamen vooral berichten over omgewaaide bomen binnen.
In Haaksbergen knakte de storm één van de twee grote ijzeren schoorsteenpijpen van de textielfabriek Molkenboer Ten Hoopen. Een grote wilg viel in Haaksbergen tegen basisschool De Holthuizen.
Tijdens het onweer dat gistermorgen in alle vroegte voor veel (water)overlast zorgde, blijkt ook een monumentale eik aan de Wissinkbrinkweg (Hassinkbrink) in Haaksbergen te zijn gesneuveld. De boom die deel uitmaakte van een markant trio, werd door de inslaande bliksem doorkliefd. Persoonlijke ongelukken deden zich daarbij niet voor.
Gisterenmiddag werd ontdekt, dat ook sporthal De Bouwmeester blank stond. De gemeente had geluk. De vloer is van kunststof, dus er ontstond geen noemenswaardige schade. De beheerder kon volstaan met het opzuigen van het water en het droogmaken van de vloer.



Haaksbergen 18 november 1994
Een ‘bliksemsnel’ onweer heeft gistermiddag rond één uur aanzienlijke schade aangericht aan een woonboerderij aan de Siepeweg in Haaksbergen. Kort na het middaguur werd het dorp opgeschrikt door een stuk of drie klappen en een paar flitsen. Daar bleef het bij, maar de bliksem sloeg wel in een televisieantenne op het dak van de vrij gelegen woning. Het gevolg was een gapend gat in het dak dat verder geheel werd ontwricht, kapotte gas- en waterleidingen en een enorme puinhoop in delen van de benedenverdieping van de woning. Het grasveld naast de woning ligt bezaaid met dakpannen, delen van het dak bungelen, inclusief isolatiemateriaal, naar beneden. Delen van de benedenverdieping staan onder water, de zwartgeblakerde meterkast is compleet vernield en overal liggen brokstukken van de muren gevallen voorwerpen. Niet alleen het dak aan de buitenkant lijkt op een golfplaat, ook binnen zijn de plafonds compleet ontwricht. De luifel bij de voordeur aan de linkerkant van
de woning is bijna compleet weggeslagen. „Het is een enorme puinhoop, maar we hebben geluk gehad dat er geen brand is uitgebroken”, aldus een aangeslagen Gerta Bok, terwijl ze hoofdschuddend de schade opneemt een de hond nog in de schuur zit te janken.
Volgens woordvoerder Johan Hofhuis van de brandweer is de bliksem vrijwel zeker in de tv-antenne geslagen en vervolgens de weg langs allerlei leidingen vervolgd. Wellicht is er volgens hem sprake geweest van een kleine explosie. Hofhuis kon vanmorgen nog geen schatting maken van de schade die is aangericht.