Haaksbergen 4 juli 1992
De zomer is nog maar nauwelijks begonnen, maar het lijkt alsof hij al maanden bezig is. Mei was gemiddeld 15.6ºC in De Bilt de warmste ‘bloeimaand’ van deze eeuw; ruim drie graden warmer dan normaal. Juni was sinds 1976 niet meer zo warm. De ‘zomermaand’ kwam, na een aarzelend begin, uit op gemiddeld 17.2ºC; twee meer dan het ‘langjarige gemiddelde’ van 15.2ºC uit de periode 1961-1990. De junimaand van 1992 behoort daarmee tot de zeven warmste sinds 1900. Juli begon met afkoeling vanuit het westen.
De luchtdrukafwijkingen voor Juli wijzen op een duidelijk maximum boven het gebied Jutland / Zuid-Scandinavië. In samenhang daarmee zullen de temperaturen over het algemeen boven normaal zijn, terwijl een zeer aanzienlijk tekort aan neerslag op zal treden. Er moet rekening mee worden gehouden dat het dit jaar opnieuw tot extremen droogteperioden komt in grote delen van West-, Midden-, en Noord-Europa. De positieve afwijkingen in de zomertemperatuur zullen waarschijnlijk net zo sterk uitvallen als in de jaren 1975, 1976, 1982, 1983 en 1991. Ook in de overige maanden zullen de temperaturen waarschijnlijk duidelijk boven het gemiddelde liggen. De kans dat Midden-Europa opnieuw een warm jaar, zoals in 1989 of 1990 voor de boeg heeft is aanzienlijk.

De warmte zorgt nu al voor problemen. Noord-Duitsland wordt geteisterd door de ergste droogte sinds 145 jaar. In Sleeswijk-Holstein worden daar in elk geval de ooievaars de dupe van. Zelfs de lange ooievaarsnavel dringen niet meer door in de uitgedroogde bodem om wormen en insecten te pakken. Oudere dieren verlaten hun nesten, de jongeren verhongeren. Ook de koeien moeten worden bijgevoerd. Sproei-installaties zijn lang niet overal in staat voldoende vocht op de velden te brengen. Het grondwaterpeil is op sommige plaatsen zorgwekkend ver gezakt.
In Scandinavië is de situatie daar catastrofaal. De droogte is er dramatisch. In vroeger eeuwen zou de situatie er zonder twijfel tot hongersnood leiden. De schade is enorm. Op lichte gronden dreigt 40% tot de gehele oogst verloren te gaan. Op goede gronden vermindert de opbrengst; variërend van 10% bij wintertarwe to 60% bij zomer-koolzaad. De maïsoogst is verloren. Weidegras groeit niet meer aan.
In Engeland kamt het oosten al geruime tijd met extreme droogte. De grondwaterspiegel is er in de afgelopen jaren alarmerend gedaald en de landbouwgronden zijn kurkdroog. Dat verergert alleen maar wanneer er opnieuw een extreem droog jaar voor de boeg ligt.
Nederland komt er met zijn zeeklimaat goed doorheen. Het is hier nog geen drie weken droog gebleven.

De reeds waarneembare tendens naar een droogwarme zomer, op grond van de afwijkingen in de luchtdruk in de afgelopen winter, hangt onder andere samen met de invloed van de warme golfstroom ‘El Nino’ (Spaans voor Kerstkind) in de Grote Oceaan, de piek aan droge zomers twee jaar na het zonnevlekkenmaximum en waarschijnlijk ook met de uitbarsting van de vulkaan Pinatubo in het afgelopen jaar. De zonnevlekkencyclus duurt elf jaar en het is een opvallend verschijnsel dat er twee jaar na het maximum een verhoogde neiging tot warme en droge zomers bestaat. El Nino is een warme zeestroom in de Grote Oceaan, die voor de kust van Peru in botsing komt met een koude stroming die er uit de diepzee opwelt. Dat verschijnsel doet zich in wisselende sterkte voor en kan de mondiale weerspatronen ernstig verstoren. Het lijkt erop dat er eens en de zeven a acht jaar een versterkte El Nino optreedt. Het zou mogelijk kunnen zijn dat de effecten van de zonnevlekkencyclus en die van El Nino elkaar nog eens extra beïnvloeden. Het is opvallend dat het Noordzeewater op dit ogenblik aanzienlijk warmer is dan normaal. Langs de kust van Noorwegen en Denemarken zijn temperaturen gemeten die vijf graden hoger liggen dan gebruikelijk. Volgens de KNMI is dat in de honderd jaar waarin de temperatuur wordt bijgehouden nog nooit gebeurd. Zij schrijven het verschijnsel toe aan het feit dat het voorjaar een lange periode kende met veel zon, terwijl stormdepressies nagenoeg uitbleven. Daardoor vond veel minder vermenging plaats met koud water uit grotere diepten. Langs de Nederlandse stranden is het water twee graden warmer maar dat was in 1947 ook al het geval.

Ook in het grijze verleden kwamen hete zomers voor. Die van 1540 was volgens Buisman warm en uitzonderlijk droog, met tal van bos- heide- en dorpsbranden. Eimke op de Luneburgerheide gaat met raadhuis en kerken in vlammen op. Te Parijs loopt men door de Seine, bij Mulheim rijdt men door de Rijn. Velen gaan wijnstruiken aanplanten. Over 1718 meldt de Friese kroniekschrijver Marten Douwes Teenstra: Ongemeen droog en warm zomer. Van April tot October regende het geen enkel maal en de verdorde veldvruchten stonden als verbrand op den akker. De rivieren droogden uit; De warmte was drukkend, zodat de Thermometer tot 35 graden Celsius klom. En van 1775 tot 1783 volgden acht warme tot zeer warme zomers elkaar op. Over 1779 werd gemeld dat de langdurige droogte en hitte deden vele koortsen, persloop en andere ziekten ontstaan. Ook de veeziekte nam toe en een legio aan muizen richtende vele schade aan. De laatste ‘zeer koude zomer’ dateert intussen alweer van 1962, al bleef het toen nog wel tamelijk droog.

Haaksbergen 25 november 1992
Meestal wrijven ze zich in hun handen als de koopwaar wegvliegt, maar niet vanmorgen. Een handvol marktkooplieden heeft in Haaksbergen onverwacht vroeg de handel moeten staken. De wind blies even voor negen zo hard, dat behalve een aantal kraamzeilen ook een deel van de koopwaar wegvloog. Zo moest een tassenkoopman zijn waar her en der van het marktplein oprapen. Marktmeester Henk Krabbe had door de storm de handen vol om de ambulante ondernemers te helpen in hun poging kraam en goederen te redden.

Haaksbergen 31 december 1992
Extreem slecht zicht tijdens de jaarwisseling van 1992-1993. Zicht van slechts enkele meters, autorijden was niet eens meer mogelijk of alleen met de autodeur open om de witte autostrepen op de weg te kunnen volgen.
De omstandigheden in de atmosfeer waren er naar, maar het vuurwerk was de doorslaggevende factor waarop het net na twaalven helemaal dichtsloeg.