De zon is dood, zegt astronoom Kees de Jager uit Texel. De vermaarde deskundige op het gebied van zonne-explosies stelt dat er momenteel verontrustend weinig van zulke explosies op de zon zijn.

Mogelijk wordt het daardoor kouder op aarde. Tussen 1650 en 1710 ging de temperatuur al gemiddeld iets omlaag door een gebrek aan zulke explosies op de zon.
De zon heeft elke elf jaar een piek en een dal in het aantal zonne-explosies. In 2006 - 2007 was er zo'n dal.
Inmiddels zou het aantal explosies weer moeten toenemen, op weg naar een piek rond 2011 à 2012. Maar tot onze verbazing werd het aantal explosies alsmaar lager en lager'', zegt De Jager.
Een paar weken geleden was er nog wel zo'n explosie, na lange tijd. Sommigen dachten dat de stille periode voorbij was. Maar sindsdien is de zon weer dood. Zo dood als een pier.
Over de reden van de trendbreuk tast De Jager in het duister. Geen mens die dat weet, zegt hij. Het is erg intrigerend. We hebben het er met wetenschappers voortdurend over.
Bron: nu.nl

26/05/2011
De Kleine IJstijd, de periode tussen 1645 en 1715 toen de gemiddelde temperatuur in Europa een graad lager was dan normaal, is mogelijk toch veroorzaakt door een langdurig activiteitsminimum van de zon.Eerder dit jaar beweerden zonnefysici (onder wie de Nederlander Karel Schrijver) dat de energieproductie van de zon tijdens dit zogeheten Maunder Minimum niet laag genoeg geweest kan zijn om de Kleine IJstijd te verklaren.Maar volgens de Amerikaanse zonnedeskundige Peter Foukal hanteren Schrijver en zijn collega's te simplistische extrapolaties van metingen gedurende de afgelopen drie activiteitscycli van de zon.
Op de 218e bijeenkomst van de American Astronomical Society presenteerde Foukal vandaag waarnemingen waaruit blijkt dat de energieproductie van de zon tijdens een langdurig activiteitsminimum waarschijnlijk sterker afneemt dan tot nu toe werd aangenomen. Met name wanneer ook het aantal kleine fakkelvelden op de zon afneemt, en er zijn aanwijzingen dat dat tijdens een extreem lang minimum inderdaad het geval is, gaat de totale stralingsproductie van de zon merkbaar achteruit, vooral omdat die kleine fakkels in verhouding tot hun oppervlak meer energie uitstralen dan de grote fakkelvelden die alleen zichtbaar zijn tijdens activiteitsmaxima.

16/06/2011
De warmtebron van onze aarde lijkt van slag. Volgens Amerikaanse astronomen wordt de zonnecyclus verstoord en maakt de zon zich op voor een winterslaap. Dinsdag presenteerden verschillende teams in New Mexico metingen die suggereren dat de zon lang inactief blijft en misschien niet meer op gang komt.
Of en wanneer er een nieuw zonnecyclus begint is koffiedik kijken. In 2007 werd het begin van de nieuwe zonnecyclus verwacht, maar deze begon uiteindelijk pas in 2011. Doordat we niet in de zon kunnen kijken en de processen complex zijn, is voorspellen moeilijk. De zon volgt gewoonlijk een vast patroon waarbij binnen elf jaar activiteit (zonnemaximum) wordt afgewisseld met kalmte (zonneminimum).

Een zonnetelescoop, in Arizona, bestudeert magnetisme buiten de zonnevlekken. Een zonnevlek is een groot magneetveld dat uit het binnenste van de zon komt. Het is de vraag of in het magneetveld buiten deze vlekken ook sprake is van een elfjarig cyclus.

Op aarde gaan wij het volgende merken van een lange periode van zonneminimum:
Het zal afgelopen zijn met het noorderlicht. De nodige activiteit van de zon om tot de lichtshow te komen blijft bij zonneminimum namelijk afwezig.
Qua temperatuur is er een klein verschil van ongeveer een tiende graad. Opvallend is dat ondanks dit kleine verschil elf van de laatste zestien Elfstedentochten gehouden zijn tijdens een zonneminimum. Een lange periode van zonneminimum kan ervoor zorgen dat het nog iets kouder wordt, al ontbreekt het bewijs voor deze bewering."
Een zonneminimum kan de aarde een beetje helpen af te koelen en de opwarming door de uitstoot van CO, te maskeren. Het gevaar is wel dat bij het begin van een zonnemaximum de aarde de schade van CO, dubbel en dwars terugkrijgt.

26/02/2012
Een factor die op het klimaatsysteem inwerkt, is de zon. Die is, ondanks dat volgend jaar een zonnevlekkenmaximum nadert, erg inactief. Aan het oppervlak van de zon, zijn maar een paar vlekken zichtbaar.
De verwachting is dan ook dat het maximum van volgend jaar een stuk lager zal uitpakken dan het vorige. Vermoed wordt dat de zon invloed heeft op het stromingspatroon op aarde. Regionaal - en ook bij ons - kunnen koudere winters daarvan wellicht het gevolg zijn.
Bron: www.Spaceweather.com