27/11/2019
Het herstellen van de walvispopulatie kan een doorbraak betekenen in de strijd tegen klimaatverandering concluderen onderzoekers van het IMF.

Mariene biologen hebben ontdekt dat de grote walvis exemplaren zoals potvissen een belangrijke bijdrage leveren aan het uit de lucht halen van CO2. Als deze beesten sterven nemen grote hoeveelheden CO2 mee naar de bodem die daar voor eeuwen blijft liggen. Per grote walvis gaat het om 33 ton CO2 wat overeenkomt met 213 vliegen van Amsterdam naar Parijs.
Maar overal waar walvissen zwemmen zorgen ze voor meer Fytoplankton in de oceanen.
Fytoplankton in de oceanen nemen CO2 op en zet het om in 50% van alle zuurstof op aarde. Naar schatting wordt 40% van alle uitgestoten CO2 door de Fytoplankton opgenomen. Dat is 37 miljard ton per jaar wat evenveel is als 1.7 biljoen bomen per jaar opnemen becijferden de IMF-onderzoekers wat gelijk staat aan 4 keer het Amazoneregenwoud.

Walvispoep bevat exact de voedingstoffen die plankton nodig heeft om te groeien. Walvissen voeden dus plankton met hun uitwerpselen.
Bij 1% meer Fytoplankton staat de koolstofwinst gelijk aan 2 miljard volwassen bomen per jaar.

Het aantal walvissen nu ruim 1.3 miljoen is nog maar een fractie van de 4 tot 5 miljoen die ooit rond zwommen in de oceanen en daar zit gelijk de uitdaging. Daarbij werken visnetten, plastic afval, aanvaringen met schepen, herrie onderwater door bv het heien voor windmolenparken en de visvangst bepaald niet mee.